Er isch en Indianer
Und spilt mit 's Noochbers Bueb,
Zäpft wiene junge Hund voruus -
Mer bummlen ibere Hueb
Und zottlen obenabe
Und kemmen ins Nejbad,
Und dert hett d'Jumpfere Perrottet
Au 's Zimmis gly parat.
Flingg längt er nohneme Weggli,
Bschaut d'Helgli an de Wänd -
Do acht y, wiener schmuselig isch
Und sag:"Was hesch fir Händ?
Die sottsch doch zerscht go wäsche!
Kunnt me esoo an Disch?
Gsehsch, ass vo alle Fingerli
Dr glainscht dr dräggigscht isch?"
Y ha dänggt, uff dä Vorwurf
Wiss är nimm hyscht no hott -
Doch är stuunt alli Finger a -
Y ahn nitt, was är wott.
Was schnuuft my Indianer
Au so entsetzlig schwär?
's Wäsche wird 's Unemietig sy,
So wieny mir's erklär...
Jetzt froggt er - langsam! - und sy Bligg
Tuet uff de Händli wandere:
"Wenn wird my glaine Finger ächtscht
So grooss ass wie die andere?"