I.
Wenn y dängg, wie ’s no in myner Jugend
Z’ Basel gsi isch, wird ’s mer windeweh:
Denn gar mängi alti Bebbi-Tugend,
Mänge Bruuch gsehsch hitte nienemeh.
Und es stimmt mi mängmol fascht elegisch,
Wenn y dängg, wie d’ Zyt und d’ Lytt vergehn,
Wär – wien ych – no läbig, wyff und reg isch
Wird mer zuegäh: ’s isch nimm halb so scheen.
Frogsch Di, wie das ko isch, merksch: Es lytt
Am verflixte Tämpo vo dr Zyt !
II.
Byschpilswys d’ Verkehrs- und d’ Uusfluugsbrych
Sinn scho syt Johrzähnte nimme glych !
Friejer isch me no in Schääse gfahre,
Sygs uf Binnige, Bobbmige, Ettige, Flieh –
Hitte segglet me in Aerdeel-Kare
Bis uff Mailand . . . neecher wurd nimm zieh !
Friejer hesch d’ Umgäbig no bewunderet ! –
Saitisch hitt, ’s syg scheen, so wurdsch abgsunderet,
Denn wär nit ka Kilometer frässe,
Isch e Duubel und isch bald vergässe !
Frogsch Di, wie das ko isch, merksch: Es lytt
Am verflixte Tämpo vo dr Zyt !
III.
Friejer isch men als go Schlittschueh laufe
Mit zwai Kleeben uus em Broggehuus.
Hitte muess me Schueh mit Schlittschueh kaufe –
Kämtsch wie friejer, lachti me Di uus !
Friejer isch men au go boogelaufe,
Dails uff Rieche, dails uff d’ Schitzematt
Und uff ’s Schällemätteli . . . nit verkaufe
Wurd y die Erinnerig !
Halb so glatt . . .
. . . isch ’s hitt ! D’ Grasstopple-Bahn ??? Vergässe !
Hitte muess me scho uff d’ Kunscht-Ysbahn !
D’ Embryo sinn hitte scho kunschtlauf-versässe
(Erscht no „keschtlig“ *** isch dä Greessewahn !). (***=Geldzählbewegung!)
Friejer bisch in elegante Beege
Zuemene Häsli gsuust ass wie nit gscheit:
„Darf ene hälfe, d’ Schlittschueh rächt aaleege ?“
Ritterlig isch men als aabeknejt
Und hett d’ Bainli ghebt und kuum traut z’ strychle –
Hitte haut me sich mit vierzäh a :
„Loss dä billig Dyssi dört doch dychle –
Hau ’s mit mir . . . möchtsch gärn e Cocktail ha ?“
Frogsch Di, wie das ko isch, merksch: Es lytt
Am verflixte Tämpo vo dr Zyt !
IV.
Friejer hesch bim Bade scheeni Zytte
In dr Pfalz gha und im Dych, im Rhy
In dr Wise . . . und zue Winterzytte
Bisch ins „Bruusbad“, wenn ’s hett miesse sy.
Hitt goht men ins Eglisee go blittle
(Wenn ’s nit schifft, sunscht badet me dehaim
Oder gar nit) – hitte git ’s nyt z’ rittle :
D’ Nixe hänn, wie d’ Nixer, anderi Draim :
Hitte schletzt me ’s dur d’ Rialto-Pforte,
Wär will zelle, mues ins Hallebad.
D’ Bebbi sinn trotzdäm nit syberer worde –
’s Aktie Defizyt, das zahlt dr Staat.
Und dr Gluschti, ob ’s dr glainscht, dr greeschti,
Ob ’s dr diggscht, dr dinnscht . . . ai Mischmaschmisch,
Blittle hitte uff dr Zwätschge-Reeschti,
Will jo ’s Bade gar nimm d’ Hauptsach isch.
Frogsch Di, wie das ko isch, merksch: Es lytt
Am verflixte Tämpo vo dr Zyt !
V.
Friejer isch men ins Casino fiire
Oder au in d’ „Burg“ an Maskeball,
Und me hett verstande z’ intrigiere
(Sälber koschtymiert uff jede Fall !) –
Hitt gsehsch d’ Männer nur als Zivilischte,
Si hänn waissgott Alltagslarven a
Und am zähni, elfi schone Kischte
Und e dummi Rehre hindedra.
Jedes Mäskli isch fir die e Pfyffe,
Jede maint, wien är en Ydrugg miech –
Wär nit mitmacht bi däm Pfätze, Gryffe,
Gilt im voruus scho als dumme Siech !
Friehjer het me Schiss gha vor em Kindli –
(Noh dr Fasnacht gitt ’s mäng’ bangi Stund !) –
Hitte waisch scho noonem erschte Stindli,
Dass „Si“ waiss, wie men e kains bikunnt !
Frogsch Di, wie das ko isch, merksch: Es lytt
Am verflixte Tämpo vo dr Zyt !
VI.
So hett d’ Stadt sich g’änderet und au d’ Zytte.
D’ Wandlig isch nit räschtlos wundervoll
Und kai Vorteil, das isch kuum z’ bestrytte.
Aber trybt me ’s hitt au no so doll
Dass ’s Dir insghaim mängmol noochzue z’ vyl wird,
Will so mängs vom Alte, Scheene stirbt :
Glaub nit, dass dr Bebbi z’ letscht fossil wird
Und ass ’s ächti Baslertum verdirbt !
Ganz kai Reed ! Es git no glungeni Dyssi
’s git no Hilli, Haiggi, Hälmi, Fritz,
’s git no Lieni, Guggi, Beeni, Missy –
’s git no unsere ächte Baslerwitz !
Wenn begrifflig sich au Mängs verwandlet –
’s git no unseri Baslersprooch – die blybt !
Will ys die kai „Gritteklaus“ abhandlet
Und au kain vom Glopfgaischt-Taig verdrybt !
Denn vom Gellert läbt jo ’s Baseldytsch nit,
Au nit vo däm „Hösch“ vom Haferuech –
Aber ’s brucht au Lycheschänder-Kitsch nitt,
Wie im Fridolin sy Werterbuech !
Die Extrem, die mien degeneriere
Links und rächts ! Was macht ’s ? Mir sinn jo do,
Und solang mir none Gosche fiehre,
Blybt au ’s Burger-Baseldytsch bestoh !
Froggsch Di, wie das kunnt ? Das underlytt
Nit däm kaibe Tämpo vo dr Zytt !
Und das isch doch maini nundedie
Naimeduren unser Gligg !
A d i e !