Giengts mi a, derft in däm Kaländermoonet
Kai Sunntig mit em Namme 'Bettag' stoh -
Das isch e ibly dytschy Schrybergwohnet!
Kai Wunder, dien die maischte Lytt verkoo:
s isch doch kai 'Bett-Dag'! - 'Bätt-Tag' sott me schrybe,
Das wär fir mangge Aidgenoss e Gwinn:
Er lehrti, dass er nitt im Näscht sott blybe,
Dass 'Bett-' und 'Bätt-Dag' zwai Baar Stifel sinn.
Was macht me druus? Au z Basel? Bruuchsch nitt z frooge:
Me leggt sich dunggel a und dänggt voll Rueh,
Me kennt e Gang ins Kunschtmuseum wooge.
(Wenns offe wär ... an däm Dag ischs halt zue!)
Me isst usswärts - d Frau soll sich hitt nitt blooge!
Me macht e Zollibsiechli letschtenänds,
Wenn d Sunne ginschtig stoht am Himmelshooge -
Wenns nitt der Fall isch, macht me nitt lang Pflänz:
D Familie ka jo haim go Radio loose -
Doo hett si Schärme und kai Bai wird nass.
Wenn si nitt will, so soll si aim halt bloose -
Dr Babbe hoggt (am 'Bätt-Dag') ammene Jass.
Sunscht aber isch dä Moonet herbschtlig-feschtlig,
Und usserdäm isch d Suuserzytt bald doo -
Die erschte Zwaierli sinn bsunders keschtlig,
Wenn d waisch, wo de e rächte kasch bikoo.
Doodure isch dr Bebbi jo kai Dubel -
Er waiss scho, wo-n-er anelaiche muess:
Er kennt vo friejer uff em Dilligerhubel
An Gätterli dr 'Straussewirtschaftsgruess'.
Au s Baselbiet hett pfitzti Suuserdrepfli!
Wenn znacht d Frau d Nase rimpft, haigsch Eel am Huet,
Denn kombiniersch im haisse Suuserkepfli:
«D Eelhaizig sottsch lo ruesse ... s dät ere guet!»