Wenn je, so mag ’s juscht hitte-n-aabrocht sy,
E fraid- und wehmuetsvolli Elegy
Zuer Mässzytt loos z’ lo uff die alti Zytt:
Hitt, wo e Stigg vom Seibi z’ Bode lytt
Und wo „Paläscht“ an sy Stell wärde ko,
Wämmer e bitzli in dr Gschicht zrugg goh.
Me dänggt an ’s Glooschter und an sy Hischtorie –
Ritter-Romantik ufferstoht voll Glorie –
E groosse Sprung . . . und vor der Kirchepforte
Isch uus däm alte Blatz e Gmiesmärt worde.
Und wider e groosse Sprung . . . und nodinoh
Het unsere Blatz als Mässblatz Wärt bikoo
Fir Jung und Alt – fir vyli, vyli Johr.
Was isch er hitt? Me mecht, es wär nit wohr.
E-n-Auto-Parggblatz! Statt em frohe Schnaddere
Vo Mässlyt hert me nur Motore raddere,
Statt Rosekiechlidaig schmeggt me myseel
Jetz nur dr Gschtangg no vo Benzin und Eel !
Wie het me-n-amme ’s Moritate-Wäse
Gärn mitgmacht – hitt muesch ’s in dr Zyttig lääse.
Was het me sich amme zwische Buude druggt
Und drotz de Hiehnerauge niemols gmuggt !
Ganz Basel het sich uff em Seibi unde
Zer Mässzyt amme fraidvoll zämmegfunde.
Wie isch me-n-als dr Minschterbärg ab kaiglet
Ass Schuelbueb, wenn me gwisst het, ’s moggedaiglet !
(Elai ’s Wort Moggedaig duet aim hitt weh:
Jäää – Moggedaig! Das gseht me niene meh!)
Das sinn no scheeni, goldigi Zytte gsii,
Romantisch scheen . . . wo sinn si hitte hi ?
An das mues unserains halt ewig dängge,
Wenn ’s hitt uff d’ Mässblätz hi dr Schritt duet längge.
Die neji Zyt duet jo mängs Guets, Alts teete
Und als wie meh goot unseri Mäss is fleete –
Nie het me das so dyttlig konstatiert,
Wie das Johr, wo me-n-iibere flaniert
Ins (ehmols) „minder“ Basel, h i n d e r d’ M u b a:
Do fleetlet mängi Helletechnik-Tuba
Jetz in dr mächtige M a s c h i n e h a l l e
(Dr halb Blatz isch ere zuem Opfer gfalle!)
Und ’s isch e Grach und e Gedreen und e Getue –
Wie uff eme Griegsschaublatz, so goht ’s fascht zue !
„Derfir isch ’s drogge!“ sait Ain. Nundefahne:
Zue u n s e r e r Mäss ghert au e Nessi ane –
(In däm Punggt het das Johr jo sowieso
Sy gueti, alti Tradition verloo!) –
E Mäss in Halle? Fir m o d ä r n i Kinder !
Dr alti Burger aber dänggt: Pfitschinder
Und goht halt doch. Gseht, wie ’s die Junge schittlet
Vor Fraid, wenn ’s sii im „Foxtrott“ duurerittlet,
Gseht au e glaini V e l o – R e s s l i r i t t i,
Gseet imme-n-e Egge vo där Hallewytti
E richtigs K ä s c h p e r l i – T h e a t e r stoh –
’s isch wie-n-e Draum und ’s macht aim bletzlig froh . . .
Jetz kam e-n-in dr Halle „kettenefliege“
Ganz ohni Angscht, e nasse-n-Epfel z’ griege.
Im andere-n-Egge (glungeni Idee!)
Ka me-n-e neji B ä r g – u n d D a l b a h n gsee:
Dert druff muess me-n-uff glaine Fässli sitze
Und däwäg uff und ab ringsumme flitze.
Vom A u t o d r o m goht me-n-uff d’ G a i s c h t e r b a h n,
Me lacht dails, oder griegt Verfolgigswahn,
Und zwische allem Lärme gsehsch, lueg doo,
E W a x f i g u r – W o h r s a g e r e k a s c h t e stoh.
E Briefli griegsch– und waisch derdur uff ’s Hoor,
Wie ’s Dir ungfähr wird goh im nägschte Johr.
E wytter Institut, das gfallt mer nit,
Will ’s aim die ibelschti Erinnerig git:
E Kinder-Karussell (das Wort scho hass y!)
Es schyynt, däm Bsitzer lycht ’s als bsundere Gspass y,
Dass zwische Flugi, Break und andere Sache
E Tank (e Griegs-Tank) miess Furore mache !
Was het e Tank mit Kinderfaide z’ tue?
Do goht me gschwind – do luegt me nimme zue . . .
So kunnt me uff das glaini Rudimänt,
Wo si vom alte Blatz no sy glo händ.
Meg seht e mittelgroossi R u s s e s c h a u g g l e,
Gseht ’s Kind im Schäse-Resslirytteli gauggle,
Gseht ’s „W h i p“ wo ’s aim drin ummeschlot wie doll
(Fascht wie im Läbe , dunggt ’s aim, syg ’s, jäwoll,
E Resslirytti gits mit Pumpié
Und ains mit Ressli, Velo und no meh,
E dritts bestoht komplett uus Fädervih –
Bsinn y mi rächt, no isch ’s uf sällem gsii,
Wo-n-e Dreikäshooch gschraue het wie lätz
Und angschtvoll gluegt het, wo, uff welem Blätz
Jetz au sy Mamme stieng . . . und d’ Lyt drum umme
Hän glächlet und im Härz gspyrt ebbis summe –
Me het dra gmerggt, wie guet doch d’ Mensche sind:
Es schlummeret doch in jedem dief no ’s Kind . . .
Zwai Schifflischauggle, Auti, Flugi – Schluss !
Scho stoot me wider näbenem Mässblatz uss,
Wycht imene Drämmli uus und luegt sich a:
Das wär die halbi Mäss? Sunscht isch nyt dra ?
Due liebi Zyt: Die Mäss isch ehnder arg:
Jetz blybt aim no dr „Unterhaltigspargg“.
Halt – ains, e Buude mues y no erwähne;
Si stoht, so isch ’s mer, in dr Halle-n-äne:
Do lytt doch imene hoche Sarkophag
(Was d’ Lytt doch au fir Yfäll hänn, y sag!)
E nätte Haas im Badkoschtym uff Schärbe,
Doch ’s handlet sich um niemerds, wo mecht stärbe,
Im Gegedail: ’s macht ’s jo, dass ’s läbe ka
Und vor där Buude-n-usse stoht e Ma,
Dä schwätzt e Hymnus uff das Schärbebett,
Verzellt, wie lang ’s dä Goof uushalte wett;
Fass d’ Quintessänz y zämme in aim Wort,
So goht ’s, wenn y nit ir, um e . . . Rekord !
Jä nu – ych gang zuem Pfuuse lieber haim –
Uff Schärbe haig me-n-ehnder schlächti Draim . . .
Martin Bim
Erschienen in der National-Zeitung