Dr Mai fangt mit eme Umzug a - dasch richtig!
Wenns rägnet, derfe d Reede lenger sy;
Wenns scheen isch, sinn d Lytt aifach sunnesichtig
Und läär wird unseri 'Umzugs'-Stadt am Rhy.
Im Mai isch d Wält ai ainzig Bluemewunder!
Das wird e dyri Zyt_~ fir mängge Ma,
Wenn d Frau bym Asse sait: «My alte Blunder
Leeg y uff d Uufert das Johr nimme a!»
En Unrueh paggt im Mai die Eltschte, Jingschte.
Znacht wird in mängger Stube nitt guet daggst;
Die ainedryssig Maiedäg um d Pfingschte
Sinn d Zytt, wo d Liebes-Dichteritis waggst.
Dass s Mai isch, mien au unseri Stroosse gspyre,
Denn s EW, s WW, s GW, die gehn dra -
Nie mitenand! Wärs nitt die alti Lyre,
So kenntsch kai Wuet druff und kai Fraid dra ha:
Wenn d Stadt uusgseht wie voll vo Schitzegräbe
(En Aabligg, wo dr Burger arg verdriesst),
Denn waisch: Im Monet Mai hesch s gfährligscht
Läbe,
Will um die Zytt gar dr Salat no schiesst ...
Me hauts in s Badisch und in s Elsass uuse:
Sparse mit Schungge ässe isch jetz Drumpf!
Syg gscheit! Und blyb im Land - loss Di nitt luuse:
De zahlsch nitt meh, vo Basel bis uff Mumpf!
D Fresch dien im Weijer sich ihr Liebi bychte,
Und d Keschtenebaim mahne an d Wiehnachtsdäg:
Kerze an Kerze gseht me an ene lychte -
Druff abe mache si d Schoreniggel zwäg.
Wär znacht uff d Pfalz, an Rhywäg goht go bummle,
Hert Pärli lysle ... und goht still verby;
Denn s haimlig Gliggligsy soll me nitt bschummle -
s isch jo die alti Maie-Melody.