Morn, morn gohsch zem erschtemool in d'Schuel –
De fieberiesch und kasch es kuum erblange –
Bi jedem Ässe blauderesch efange
Dervo, und gygampfsch wischplig uff em Stuehl.
Morn kunnsch in d'Schuel. Dy Mamme-n-und Dy Babbe,
Die sind e bitzli (rächt verläge) griehrt –
Vor wievyl Johr het me si anegfiehrt?
Vor wievyl Johr het 's 's erschmool deent: „Halt d'Glabbe!“
Do kunnt e soone Babbe, soone Mamme
Mir Dir in d'Schuel . . . und gspyrt die Jugedzytt,
Wo ( laider ) dryssig, vierzig Johr zrugg lytt,
Und gseht, ass 's no gnau glychlig isch wie amme:
E Stube-n-und e Dafele, e Lehrer
(Syg 's au e Lehrere), wo ummestehn –
Und dryssig glaini Härzli, wo do schleen,
Und glych schleen d'Härz vo de-n-erwachsene Herer:
Du Liebs – was wirsch au mache . . . 's erschtimool?
Es isch aim fascht, wie wenn me 's sälber wär.
Zem erschtemool in d'Schuel . . . dasch jo sooo schwär,
Und naimedure-n-isch 's aim ganz nit wohl . . .
In däm Momänt fangt fir Di 's Läbe-n-a –
Lehrsch 's A-Bee-Cee, wo d'Grundlag isch vom Läbe –
Doch 's Läbes-A-Bee-Cee ( das lehrsch dernäbe! ),
Das fangt denn erscht mit speetere Jehrli a.
Do fange Di d'Enttyschige-n-a z'zwagge!
Macht 's ebbis? Nai! Lueg, Kind – De lehrsch derby:
Wär nie enttyscht wird, wird nie gligglig sy,
Denn nur d'Erfahrig lehrt aim 's Läbe pagge.
Das ka Dr im Momänt jetz nit erkläre –
Du bisch jo no so glai (wie-n-ych mecht sy),
Fir Di isch jo dr Birsig no dr Rhy,
Dir duet dr Santiglaus dr Storgg gebäre . . .
Bolo
Anlässlich der Einschulung von Tochter Marly 1944