’s Rotschwänzli het zem Wybli zwitscht :
„Was isch denn au, ohaie ?
Zwai vo de Junge fliege scho –
Nur ’s Glainscht wott nit zem Loch uus ko,
Derby isch ’s ändi Maie !“
Und ’s Wybli zwitscht: „So loss em Zyt,
’s kunnt no frieh gnueg an d’ Raaje !
Es fählt em sicher nit an Muet
Nur technisch ka ’s es nonig guet –
’s längt kuum uff ändi Maie !“
„Was ?“, zwitscht dr Rotschwanz vo sym Ascht:
„Das miemer hit no draaje,
Sunscht kunnt ’s mer uff kai griene Zwyg !
Schigg ’s uuse-n-uf dä Ascht und schwyg –
E Schand isch ’s . . . ändi Maie !“
Und ’s Wybli goht – und ’s Jungi kunnt,
Schwirrt uff dä Ascht . . . ohaje :
Es ka sich nonig hebe dra,
’s rutscht ab und fliegt, so guet ass ’s ka,
In Mattebluescht vom Maie !
Grad kunnt, als wie wenn ’s abgmacht wär
E Kinderzozzleraaje !
Ains nimmt das Veegeli in d’ Hand –
Wild schwirre d’ Eltere ummenand,
Verzwazzle fascht im Maie.
Dr greeschti Bueb (e Gscheite !) sait :
„’s ka noonig richtig waaje !
E Fluglehrling ! Kumm, loss en goh,
Und blybet myslistill do stoh –
Dä fliegt gwis no im Maie !“
Und richtg : Kuum goht ’s Händli uff
(Wie sich die Kinder fraje !) :
Husch, schwirrt das Veegeli uff sy Ascht !
Dr Rotschwanz juuchzt, und ’s butzt en fascht :
„Gsehsch Frau, vor ändi Maie !“
Goh ka ’s Dir wie däm Vogel, Kind :
Mänggs lehrsch, ’s bruucht kai „Ohaie“ !
Statt z’ joomere, lueg und lehr Du still,
Gar mänggs goht, wenn me mues und will,
Nit numme ändi Maie !
Publiziert in der National-Zeitung 30. Mai 1945.